Przejdź do głównej zawartości

Komu podkowę na szczęście?

 

Czas jakiś temu odkryłam Raciborz i jego okolice. Jest to tak piękny, fantastycznie ukształtowany teren, że ciężko poruszać się po nim samochodem. Przynajmniej w moim przypadku. Co chwila ukazują się taaaakie widoki, że ciężko mi utrzymać prosto kierownicę. Nie mogę zatrzymywać tego wszystkiego tylko dla siebie, więc będę się dzielić. Taka niespodzianka. Zobaczcie więc niezwykłe moim prywatnym zdaniem miejsce, które jest usytuowane w miejscu wręcz idealnym. Cisza, spokój, nic się nie dzieje... No, może oprócz Pana, który tak naparzał szlifierką że z pobliskiego garażu sypały się skry. Poza tym uroczy klimat, ptaki i takie tam.

Strzybnik, bo o nim mowa jest miejscem, gdzie stanął czas. Gdzie wszystko wygląda niczym
w dzieciństwie. I też niczym dziecko zareagowałam na neoklasycystyczny pałac oraz jego zabudowania. Prawiem podskoczyła, jednak biorąc pod uwagę jego zły stan siłą  się od tej czynności powstrzymałam. Sam pałac niestety jest już w stanie agonalnym i stoi chyba tylko
z przyzwyczajenia. Zaczął podupadać w latach 90. ubiegłego stulecia, kiedy żywota swojego dokonał pobliski PGR. Od tego czasu nikt nie wpadł na pomysł, żeby cokolwiek z budynkiem zrobić. Nie miałam na tyle odwagi, żeby podejść bliżej, bo w wyobraźni widziałam sypiący się gruz i wielką akcję ratunkową. Może wizji nie będę snuć, bo to temat na całkiem inny wątek...

W pobliżu pałacu stoi budynek kuźni wraz ze stajnią. Jej stan techniczny również nie jest doskonały, ale jaki tam jest klimat! Ło matko i córko! Tak tam fajnie, że chętnie bym tam zamieszkała. Od razu! Wejście zdobi narożna rzeźba rycerza z kartuszem rodowym oraz datą 1912r.
Piękne to wszystko jest niesłychanie. Ale co tam się rozpisywać będę - sami zobaczcie, jakie cuda skrywa Raciborszczyzna. 








Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kontrowersyjny Ogród Niewiniątek

Kilkanaście lat temu zaczęły się masowe wyjazdy Polaków za granicę  w celach zarobkowych.  Na tej sytuacji mocno cierpiały rodziny a najbardziej dzieci, które musiały znosić rozłąkę z rodzicami. To zainspirowało artystę - Sylwestra Ambroziaka do stworzenia instalacji poświęconej Eurosierotom. Składa się ona z 22 rzeźb wykonanych z żywicy epoksydowej i można ją zobaczyć w dzielnicy Katowic - Szopienicach. Część instalacji znajduje się na terenie Browaru Mokrskich przy ul. Bednorza a część na trawniku przed nim.  Pomimo tego, iż rzeźby pojawiły się już w 2015 r, do dziś wzbudzają spore kontrowersje. Jedni widzą w nich zdeformowane dzieci, inni przybyszy z obcej galaktyki. I chyba nie ma osoby, która przeszłaby obok nich obojętnie. Mnie się podobają, ale jak wiadomo o gustach się nie dyskutuje. 😉
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Pola naftowe, jaskinie i foki, czyli nareszcie w Bułgarii

  Wjeżdżając do Bułgarii liczyliśmy się z tym, że trzeba przejść przez kontrolę graniczną. Ale nie takiej się  spodziewaliśmy. Podszedł pan, sprawdził dokumenty i poszedł. Nikomu nic nie mówiąc. I tak siedzieliśmy w tym aucie jak dwa ciołki. Czy to już? Zastanawialiśmy się nie mając kogo zapytać, bo jak okiem sięgnąć nie było żywego ducha. No może poza kierowcami tirów, którzy stali karnie tuż przy drodze. Postanowiliśmy się ruszyć, bo co tak będziemy sami stać. Jakby co, to nas zatrzymają, nie? Ale nie zatrzymali. I tym to sposobem znaleźliśmy się w kraju, który był celem naszego wyjazdu. Jechaliśmy drogami, które przypominały  nasze wojewódzkie. I kiedy coraz rzadziej pojawiały się zabudowania, zaczęliśmy się rozglądać za jakimś miejscem na nocleg. Co rusz od głównej drogi odchodziły ścieżki prowadzące ku morzu. Przecinały one olbrzymie trawiaste pola na których gdzieś na horyzoncie majaczyły wiatraki. Zdecydowaliśmy się wjechać w jedną z takich bocznych dróg i tym same...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Pałac Sybilli czyli śląski Windsor

  Szczodre to niewielka miejscowość niedaleko Wrocławia. Zajrzeliśmy tam na początku roku, bo znalazłam gdzieś informacje, że jest tam stary, poniemiecki cmentarz. Ło panie... cmentarz? Toż pojechać tam natentychmiast trzeba! Jako, że u mnie chcieć to móc, już za chwilę byliśmy na miejscu.  Wtedy jeszcze nie wiedziałam, że na terenie cmentarza był kiedyś teatr, który następnie zlikwidowano, postawiono kaplicę z przepięknym marmurowym ołtarzem a teren przyległy przeznaczono na pochówki. Pozwiedzałam nekropolię, która dosłownie tonie w zieleni, spod której wychylają się nieśmiało pojedyncze mogiły. Nad całością góruje mauzoleum, które wielokrotnie było bezczeszczone. Zapewne "poszukiwacze skarbów" uznali, że w tak okazałym grobowcu musi być pochowany ktoś ważny i bogaty, więc warto zajrzeć do środka. Bliżej drogi odnaleźć można kilka nowszych grobów, tzn powojennych na których widać ślady nieco bardziej już współczesne, czyli znicze. A przypominam, że to nie listopad. :)  Z...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej